Flaša za liker „Morava“

Flaša za liker iz garniture „Morava” se u Paraćinu proizvodila tokom četiri decenije, od 1929. do početka 1960-ih. Kada se pojavila, bila je veoma modernih linija. Kao i cela garnitura od jedanaest delova (čaša, bokala, tacni, tanjira, flaša), bila je primarno namenjena gostioničarima, ali i varoškim domaćinstvima. Osmišljena je tako da može brzo da  se napravi i zato je šlifovana u samo dva pojasa. Ipak, za razliku od većine flaša koje je Srpska fabrika stakla tada nudila, čep ove flaše je ne samo brušen već i šlifovan. Za tadašnje uslove ručne proizvodnje, takav detalj je zahtevao ulaganje dodatnog napora i veštine staklara.

Broj hotela, restorana, gostionica i kafana u Moravskoj banovini tokom 1930-ih drastično je rastao zbog razvoja gradova i privrede. U Nišu kao administrativnom centru banovine, u periodu od svega pet godina (1929-1934) otvoreno je više od 100 hotela. To najčešće nisu bili namenski projektovani i raskošni hoteli, već su hotelima smatrane sve ugostiteljske radnje koje su imale sobe za prenoćište, ali veliki skok njihovog broja pokazuje koliko je promet ljudi i roba rastao u prvoj polovini 1930-ih. Počelo se i sa planskim građevinskim razvojem banja – Vrnjačke, Mataruške, Niške, Ribarske, Kuršumlijske i drugih koje su dobijale električne centrale i nove uređene javne površine poput parkova. U njima su nicale porodične i stambene zgrade, vile i hoteli, čija su arhitektonska rešenja pokazivala školovanost vlasnika i njihovo poznavanje modernih evropskih trendova. Vrnjačka banja i Mataruška banja imale su ubedljivo najveći broj gostiju, ali i u Niškoj banji su izgrađeni hotel „Srbija” (1932), hotel „Partizan” (1935) i 22 vile poput „Erne” i „Zelengore” (remek-dela arhituktere Moderne, arhitekata Branislava Kojića i Pavla Lilera), ili vilâ „Teokarević”, „Zone” i „Jela”. Sve su to bili enterijeri sa modernim trpezarijama „opremljenim različitim servisima svih vrsta” – od stakla, srebra, porculana, rosfraja. U najlepšim hotelima, koji su imali svoje biblioteke i plesne dvorane, često su održavali koncerti, pozorišne predstave, filmske projekcije i čitalačke večeri. U takvim gradskim i banjskim javnim i privatnim ambijentima, kultura ispijanja likera je bila veoma razvijena, i oni su servirani najverovatnije u flašama poput „Morave”.

Posle Drugog svetskog rata, fabrika je kao poseban proizvod nudila servis za liker „Morava” koji su činili ovakva flaša i šest finih čašica za liker.