Čaša za vodu i vino „Morava“

Čaša za vodu i vino iz garniture „Morava“ je u Srpskoj fabrici stakla nastala 1929. godine doradom jednog od tada najmodernijih modela čaša (model 1120). Za razliku od starih čaša, koje je fabrika pravila od 1908. godine, nove čaše su imale zakrivljene zidove i bolje „ležale” u ruci. Čaša „Morava“ je izrađivana od od kristalanog i običnog stakla. Pri obodu je išlifovana jednostavnim dezenom koji se može videti i kao stilizacija reke Morave. U drugoj polovini 1930-ih, Srpska fabrika stakla je ovu čašu nudila u različitim veličinama, od 17 ml do 2,5 dl.

Čaša je bila namenjena varoškim domaćinstvima i ugostiteljskim lokalima u Moravskoj banovini u kojoj se turizam u to vreme razvijao. Najvažniji kupci bili su hotelijeri, gostioničari i kafedžije u Nišu koji je kao administrativno središte banovine naglo rastao, zatim u privrednim centrima poput Paraćina, Zaječara, Kruševca, Pirota, Kraljeva, Jagodine, Negotina, i turističkim mestima poput Vrnjačke, Mataruške, Niške, Ribarske i Kuršumlijske banje. Svima njima čaša za vodu i vino bila je osnovno sredstvo za rad. Vino se tada pilo duplo više nego pivo, a u ovakvim, „niskim“ čašama servirana su stona vina koja su često mešana sa soda ili kiselom vodom. Brojni posetioci banja poznatih po mineralnim izvorima obraćali su pažnju na kvalitet i serviranje vode, pa su čašu „Morava“ kupovala i brojna domaćinstva koja su primala goste. Banje su tada bile glavna mondenska mesta u kojima su vile imali i gradili članovi kraljevske porodice, industrijalci i trgovci, i u kojima su gradske gospođe provodile i po dva-tri meseca godišnje.

Posle Drugog svetskog rata, šest ovakvih čaša od 2,5 dl, sa bokalom iz iste garniture, bile su i deo servisa za vodu „Morava“ koji je, za razliku od velike garniture namenjene ugostiteljima, pravljen za domaćinstva.