Na slici je čaša (model 1330 (1450), kat. 1937) koja je u Srpskoj fabrici stakla pravljena od sredine 1930-ih godina. Njena neobično dugačka noga po kojoj je i nazvana, pokazatelj je odličnog kvaliteta stakla i velike umešnosti staklarskih majstora. Stoga je ovakva čaša bila proizvod sa kojim se paraćinska staklara u međuratnom periodu mogla ponositi svuda u svetu.
Fabrika je 1930. godine proizvodila oko 20 modela čaša za liker, a sedam godina kasnije, kada se pojavljuje i ova čaša, više od 60. Potreba za velikim brojem različitih čašica za liker tokom 1930-ih, prvenstveno namenjenih damama, svedoči o društvenoj emancipaciji žena koja je nastupila posle Prvog svetskog rata. Tokom tog rata, žene su u svim segmentima života i rada zamenjivale muškarce koji su bili na frontu. To je dovelo do prekretnice u odnosima među polovima, pa su žene u međuratnom periodu počele da stiču pravo glasa, školuju se na istim univerzitetima kao i muškarci, i obavljaju poslove koji su ranije bili rezervisani samo za „jači“ pol. Uopšte postaju aktivnije u svim sferama života.
Tokom tkz. žureva, koji su bili popularni u međuratnom periodu, žene su, uz čajeve, sendviče i kolače, od alkoholnih pića najčešće pile likere. Liker je tada bio veoma popularno piće, degustirano posle podne uz dezert poput zalivene pite sa jabukama. Često su same spravljale liker od višnje, kajsije ili drugog voća koji nije bilo teško napraviti u kućnim uslovima, a najbolji recepti su traženi, prepisivani i čuvani. Stoga se u širokom asortimanu finih čašica za liker Srpske fabrike stakla iz 1930-ih, ogleda prvi snažan pokret ženske emancipacije u Srbiji.
Period proizvodnje
Od sredine 1930-ih do 1946. godine
