Krigla za pivo

Krigla za pivo koju je u Srpskoj fabrici stakla dizajnirala Cvetanka Vukobratović izvožena je tokom 1970-ih i 1980-ih  godina u Zapadnu Nemačku i Austriju.

Kao i pre rata, izvoz stakla odvijao se kroz kompenzacione aranžmane, a Nemačka je bila najvažniji spoljnotrgovinski partner Jugoslavije za sirovine neophodne u industriji stakla. Tako su krigle za nemačko tržište bile veliki deo proizvodnog asortimana Srpske fabrike stakla. U katalozima iz perioda 1960-1990. može se naći više od 30 modela krigli za ugostiteljstvo i široku potrošnju. Izrađivane su od duvanog stakla, mašinski i presovanjem. Ručno duvane krigle uglavnom su dorađivane reljefnim graviranjem. Ovu kriglu je gravirao Milan Stefanović, jedan od danas najstarijih umetnika gravera. Dekoracija je izvedena u slobodnom stilu, kombinovanjem tehnika dugačkog šlifa i plitke gravure. Polirana je ručno, lipovim drvetom.

Fabrika je već 1930-ih imala strane kupce čaša i krigli za pivo, a posle Drugog svetskog rata gotovo svi proizvođači piva su tražili čaše i krigle posebno dizajnirane za njihova piva, kao deo marketing strategije pivara i brendiranja pivarske industrije. Tako je taj deo proizvodnje Srpske fabrike stakla postao veoma unosan i intenzivan. U odnosu na tada popularne čaše modernih linija koje su rađene za špansko „Moritz“ pivo, Jagodinsko pivo, Parnu pivaru „Skopje“, BIP itd., i koje se nisu mnogo razlikovale od današnjih, ova krigla odiše starovremeskim stilom i vremenom u kome su se, zbog toga što je bilo moguće proizvesti svega nekoliko oblika krigli, najviše cenili vreme posvećeno ručnoj doradi stakla šlifovanjem i graviranjem.