Bokal od rozalin stakla nastao je modifikacijom modela (E-17043) kompanije „Colony Glass“ iz Sjedinjenih Američkih Država. U to vreme, kupci su bili već zasićeni standardizovanim, simetričnim formama, i cenili su predmete od stakla koji su očigledno ručno izrađeni. Nepravilni oblici drške i kljuna stvaraju utisak o tome da se radi o unikatnom predmetu. Poznavaoce stakla bokal podseća i na period art dekoa kada je ružičasta boja stakla – nazivana losos, mat ručičasta, plamenito ružičasta, aurora i, konačno, rozalin – postala u tehnološkom smislu stabilna. Dodavanjem selena u staklenu masu, boja je dobijena još krajem 19. veka, ali se tek 1920-ih došlo do recepta koji je čini postojanom. U Srpskoj fabrici stakla rozalin je bio kvalitetnije staklo, koristilo se za ručnu izradu termos boca za nemačko tržište, a od iste staklene mase pravljeno je i posuđe za ugostiteljstvo i široku potrošnju.
Period proizvodnje
Tokom 2000-ih godina
